Jaja, we zijn actief vandaag!
Toen ik begon met het schrijven van het vorige verhaaltje, had ik dat in een heel andere stijl gedaan, terug met Elias en Maria.
Die personages zinnen me wel en ik vind het leuk Elias iedere keer weer iets doms te laten ontdekken en potten eten omver te stoten.
Ook was hij het perfecte personage om een mopje over sokken dat ik al langer wou gebruiken, in een verhaaltje te zetten. Het leuke is dat ik zelf zo'n sokken heb.
Later vond ik toch dat een iets vreemder personage hier meer gepast was en ben ik opnieuw begonnen.
Maar omdat ik toch al aardig wat verhaal had in die andere stijl en het niet per se slecht was, zet ik hem hier, bij wijze van toemaatje, nog es neer.
Ik presenteer u:
Matteüs 18 - the alternate version
Elias rende op z'n sloffen door het huis, luidkeels de naam van z'n vrouw roepend.
"Ik heb het geheim ontrafeld, Maria!"
Aan zijn voeten droeg hij de bergsokken die hij nog van z'n vader gekregen had. Op de sokken stonden een grote rode L en een R, om de drager duidelijk te maken welke sok waar moest. Elias droeg ze echter omgekeerd. Heel goed zaten ze niet op die manier, maar een kledingstuk ging hem verdomme de les niet lezen.
"Maria, waar zit je?"
"Hier, appelflap", klonk het uit de keuken. Elias stormde binnen, op één slof intussen en ging hijgend voor z'n vrouw staan. In z'n armen zwaaide hij een verfomfaaide versie van de Bijbel rond.
"Het is overduidelijk, Maria!"
"Wat, m'n liefste?", vroeg Maria. Intussen lette ze goed op haar schaal met aardappelen: de Bijbel scheerde nogal kort langs de rand ervan. Soms verbaasde het haar hoe slecht haar man en etenswaren samen gingen.
Posts
1 opmerking:
Dries,
Gij literair wonder, meester der allegorie, gij stylistisch mirakel!
Mijn taal- en letterkunde zieltje weet zich volledig te herbronnen middels het lezen van de vele uiteenlopende pareltjes die je hier neerzet. Ik ga nog eventjes blijven, even ontstressen, mij amuseren, laten ontroeren en sporadisch meisjesachtig giechelen om de nu en dan aanwezige aandoenlijkheid van het Wezen Dries.
Het enige wat ontbreekt is een algemeen gastenboek, waardoor ik lichtelijk gedwongen word mijn complimenteuze aard te laten gelden in een reactie op een enkel bericht, terwijl het toch echt mijn bedoeling was deze wonderlijke plek in zijn algemeenheid even op te hemelen. Maar in ieder geval, beste man, mag de letterkunde U als een nieuwe aanwinst beschouwen.
Amelie
Een reactie posten