Tijd voor Cultuur!

Een kort bericht voor al die luiaards die zeggen dat ik te lange berichten schrijf de laatste tijd.
Dit keer is het geen verhaaltje, geen bedenksel, geen hersenkronkel, het is één en al compliment.
Ik ben gisteren namelijk naar een musical geweest. Helemaal in het verre Zandhoven, in een parochiezaaltje, dat intussen al twaalf keer of zo is uitverkocht heb ik hem gezien: Bang, de musiknal.
Laat u niet misleiden door de titel, ik geef toe: hij is een beetje kinderachtig. Ook de plot was nu niet meteen even wonderlijk en verrassend als die van Loft, maar wat een mensen erin meededen!
Niks zo sterk als een hoop mensen die een stevig lied tegen elkaar opzingen en al zeker niet als ze dan nog es machtig goed zingen ook. Dat zijn de dingen waar ik echt kippenvel van kan krijgen.
Machtig vind ik het wanneer zo'n lied volledig in het verhaal past. De helft van de tijd zat ik er dan ook met mierentetten om het es met een ander woord te zeggen. Oftewel was het gewoon nogal fris in dat zaaltje.
Ik persoonlijk ging kijken omdat een vriendin van me erin meespeelde. Heeft die me even van m'n sokken geblazen!! Bij deze, to hell with privacy: Elena, uw stem was wonderlijk schoon.
Maar goed, voor iemand die er niet bij was is dit misschien bijster weinig interessant. Daarom, als toegift, een filmpje in verband met een musical dat ik zelf geweldig vind en voor velen een bron van inspiratie kan zijn.
En ook al bestaan er veel lijstjes die het tegendeel beweren, het leven zou toch sjieker zijn moest er af en toe wat meer musicalgehalte inzitten.

Prangstgrüp - Reach, a lecture musical