Op Kot

Amai, het is weer even geleden, maar dit keer heb ik een geldig excuus. Mijn hele rustige leventje werd namelijk omvergeworpen: ondergetekende zit namelijk niet langer lekker thuis, neenee, heden bevind ik me te Don Bosco Peda, Leuven. Het is wat, op kot gaan. Zo had ik hier de eerste paar dagen geen internet, wat wel knap vervelend is. Gelukkig is dat intussen hersteld en kan ik online doen of ik tegen mensen praat op deze blog.

Zondagavond kwam ik aan, met m'n rugzakje vol thuisspulletjes en goede moed. Een paar nieuwe kookpotjes-thuis had ik ze speciaal nog es opgeblonken- hield ik apetrots in m'n handjes. Daarnaast had ik ook nog een badmatje gekregen en twee mooie grijze handdoeken. Breed glimlachend liet ik mijn nieuwe spulletjes dan ook zien aan eenieder die het wilde. Eenmaal binnengekomen in mijn nieuwe thuis viel mijn oog meteen op dé blikvanger van de hal: een visbak. Met visjes! Het kostte mijn vader verscheidene porren en een stuk of drie geïrriteerde "Dries!"en voor hij m'n neus loskreeg van het glas. Snel volgde ik pap en mam weer, vrolijk met m'n kamersleutel rondzwaaiend. Het waren veel trappen voor ik eindelijk op de derde verdieping was, maar het stoorde me niet. Terwijl m'n moeder puffend op de tweede verdieping stond uit te blazen vloog ik haar als een tornado voorbij, luid "Trappenmaaaaan!!" schreeuwend. Even later vloog ik haar weer langs, de sleutels achterna die van m'n vinger waren gevlogen en nu weer beneden lagen. Trappenman was onvermoeibaar en bereid elke sleutelbos in nood te helpen. Uiteindelijk werd ik moe en deed ik de deur van m'n kot open, waar m'n ouders intussen ook aangekomen waren. Het was een prachtkamer en wederom kostte het m'n vadere meerdere porren en geïrriteerde roepen om me van het raam weg te krijgen. Wie had ooit geweten dat je zo veel kon zien uit één simpel venstertje? Verbijsterd zat ik op mijn bed alles in me op te nemen totdat mijn ouders vertrokken. 

Het was toen dat ik instortte.

Al is dat misschien wat overdreven. We gaan er niet flauw over doen, ik zit hier best goed. De lessen zijn intussen ook weer beginnen en oh, oh, oh, wat is er weer veel speciaal leerkrachtenvolk geleverd dit jaar!

Het is nog wat vroeg om conclusies te trekken, maar sommigen profileren zich nu eenmaal zo duidelijk. Zo hebben we Adje het ratje, de kleuterleider en vast binnenkort nog veel meer...