zaterdag 10 mei 2008

Something wicked this way comes...

Pfoo, de examens komen er weer aan!
Ik heb vandaag het examenrooster eindelijk eens bekeken en er m'n eigen examens uit gedistilleerd, en eigenlijk valt het nog wel mee. Veel ruimte tussen alle examens, alleen hebben ze ervoor gekozen me te laten beginnen met Wijsbegeerte (ik moet nog steeds meer dan de helft van de cursus afprinten) en analyse vlakbij thermodynamica en elektriciteit gezet. Maar goed, eigenlijk wordt het dus tijd dat ik eens begin te leren. Ik was het ook écht van plan te doen vandaag! Ik ben om 11.30 begonnen in Analyse II, het eerste hoofdstuk (Laplace-transformatie) en ik heb zelfs een schriftje waarin ik een samenvatting probeer te maken. Intussen zijn we dus vier uur verder en dit heb ik allemaal geleerd:
-een dikke 15 pagina's Analyse II
-het formularium analyse lijkt veel te veel op m'n samenvatting, al dat werk voor niks!
-Maple durft zelfs bij de meest simpele dingen tegenwerken
-het internet is grappig
-eitjes beginnen te knallen als je ze met teveel olie bakt
-Jamie Oliver voelt zich het meest thuis in Essex, zijn geboortestad
-mijn grote teen maakt mooie cirkeltjes als je ermee tekent
Goed, dat laatste heb ik niet écht zitten doen, maar u snapt vast wat ik bedoel.
Waarom is het toch zo moeilijk te studeren als er zo weinig druk achter staat?!
Je hebt van die mensen die al twee maand op voorhand aan je kop komen zeuren wat ze al allemaal gedaan hebben en wanneer ze dan vragen wat jij met je paasvakantie gedaan hebt, even meewarig met hun hoofd schudden als je zegt dat je genoten hebt. Hoe doen ze dat toch? Als de zon buiten schijnt en je kan met vrienden op stap, wie kan dan zich richten op een vak als "Statistiek en Waarschijnlijkheidsleer, een inleiding"?
Goed, ik had wel goede punten vorig semester, ik weet dat ik niet moet zeuren, maar het is niet dat ik er geen werk in moet steken. Ik mag toch ook al es stress hebben, zeker? Of is het oprecht zenuwachtig zijn voorbehouden voor zij die zichzelf dommer achten?

Goed, misschien moet ik me positiever instellen. Wooo Jeuj, nu weet ik eindelijk hoe ik een impulsresponsie kan gebruiken!! Mama, mama kom kijken, ik weet hoeveel warmte een Carnotmachine verbruikt! En wacht wacht, ik voel een particuliere oplossing opkomen! Goh, zou er nog meer zijn? Woooo Super, wat een geluk dat dit hoofdstuk nog niet gedaan is, ik voel me nog bijlange na niet klaar om te stoppen met jouw werk te bestuderen, Gaussje!

Het is tijd dat ik mijn Biocure Intellect weer ga halen...

Geen opmerkingen: