Herenliefde

Ik ben een ridder. Ik rust niet, ik rijd door. Op mijn trouwe ros, Magis X200, zwerf ik door de bossen van de berg Heikant, op zoek naar deernen in nood en hulpbehoevenden. De riddercode is mijn wet, God mijn aanvoerder.

1 januari, ridder Dries zit thuis voor z'n haardvuur. Het is koud in de burcht tijdens de lange wintermaanden, maar het knapperend vuur maakt veel goed. Zijn harnas gloeit zachtjes rood. Terwijl de schildknaap Hans zich bezighoudt met het masseren van de vermoeide voeten van de heer schuift hij even ongemakkelijk wanneer bepaalde plekken van zijn harnas ietwat te enthousiast opwarmen. Heel comfortabel zit de machtige ijzeren wapenrusting niet, maar Dries denkt er niet aan het uit te doen. Een heer moet z'n stand naleven. 

Er zijn echter belangrijker zorgen aan het hoofd van ridder Dries. 19 jaar lang is hij nu al ridder, strijdt hij voor het goede en aanbidt hij God. 19 jaar geleden legde hij zijn eed van trouw af aan God, 19 jaar geleden beloofde hij Hem onvoorwaardelijke trouw. Een heilige, onbreekbare eed... Doch, anders bleek! Op Sylvesternacht, van alle nachten, kwam zij, zomaar, uit het nergens, het leven van de heer in. Om meteen op de zwakheden van de ridder (leuke praatjes, mooie oogjes en schalkse blikken) te beginnen inspelen. "Lieve", noemde ze zichzelf. "Tekenen", dat kon ze goed. Het duurde niet lang of ridder Dries vergat al zijn geloftes.

"Vergeef me heer, want ik heb gezondigd!"

De woorden klinken maar hol als ridder Dries ze uitspreekt. Het is moeilijk bidden tot de Heer als hij aan vrouwe Lieve denkt. Saai bidden ook eigenlijk, denkt hij. Waarom eigenlijk bidden in een duffe kasteelzaal als er zoveel leukere dingen in de wereld zijn? Waarom een Heer aanbidden om te beginnen al? Uiteindelijk is de herenliefde toch nooit zijn ding geweest. Fuck de Heer, hij heeft iets dat massa's beter is nu!

En voordat arme Hans ook maar de tijd heeft gehad om aan de krachtige linkervoet van Heer Dries te beginnen staat de ridder bruusk recht, haalt het kruisbeeld van rond z'n nek en vertrekt. Naar Lieve.

-----------------------------------------------------------------------------------

En voila vake en mama, nu weet ge het ook. Komt ervan wanneer de ouders geen facebook checken. En ja, 't was daarom dat ik vandaag zo dringend naar Leuven moest. Ik heb gezegd!