We worden beroemd!

Jongens, jongens, ben ik me even de koning te rijk!
De laatste tijd word ik overstelpt met vragen om ergens aan mee te werken of hulp te bieden. Nu weet ik goed genoeg dat ik maar één van de zovelen ben, een grabbeltje uit de doos van studentjes met vrije tijd, maar tóch! Zo ben ik net gebeld door een oud-klasgenote met de vraag om te acteren in haar kortfilm, want ze had gehoord dat ik dat goed kon(woeptidoew!). Jammer genoeg moest ik dat aanbod afslaan.
Maar wacht, er is nog! Ik doe ook mee aan een onderzoek van de faculteit psychologie. Naar persoonlijkheid en emotie, zeggen ze. Waar het op aankomt: ik kreeg een ganse waslijst aan vragen over hoe ik op blijdschap reageer en wat ik denk, met wel twintig variaties op dezelfde vraag. Maar het leuke is: nu moet ik 2 weken een palmtopje bijhouden dat me om de zoveel tijd vragen stelt en ik verdien er nog eens €30 mee ook! Een mens zou voor minder eventjes diep in z'n hartje kijken. Maar goed: ik vul braafjes in, krijg een eerste testvragenrondje op de Palmtop (erg gek om te zitten invullen hoe gestresseerd en happy je bent met twee van die vrouwen die er onderzoek naar doen) en vertrek jolig met de trein naar huis. Thuis krijg ik weer een leuk biepje, sla ik weer aan het invullen, maar na twee hokjes aanvinken:
TUUT
FATAL ERROR
FATAL EXCEPTION

Leuk is dat. Krijg ik es een gratis speeltje, maak ik het meteen stuk. Arm datasetje! Arme psycholoogjes!

Maar dat is nog niet alles! Neenee, ik ben nog uitgenodigd om mee te werken aan een onderzoek! 4 studentes (u hoort het goed) communicatiewetenschappen willen me interviewen! althans toch één die samenwerkt met drie anderen. Wat wishful thinking heeft nog nooit iemand pijn gedaan. En waarover willen ze me interviewen? Over deze blog, die u nu leest! Jawel, DriesDenkt gaat Leuvenwijd! (Wederom, wishful thinking doet geen pijn...)
Maar goed, ik hou het hierbij. Er wacht een limousine op me...